De wereldwijde staalindustrie staat onder druk door een combinatie van handelsbeperkingen, productieverlagingen en veranderende regelgeving. Met name China, de grootste staalproducent ter wereld, ziet zich geconfronteerd met een toenemende weerstand tegen de export van goedkoop staal. Meerdere landen ondernemen actie om hun binnenlandse markt te beschermen tegen dumpingpraktijken. De handelsbeperkingen zijn een direct gevolg van de maatregelen die verschillende landen hebben genomen om hun binnenlandse markten te beschermen. De Verenigde Staten, onder leiding van president Donald Trump, hebben tarieven van 25% opgelegd op de invoer van aluminium en staal uit de Europese Unie (EU). Trump beweerde dat “de Europese Unie ons zo verschrikkelijk heeft behandeld” en beschouwde tarieven als een manier om de Amerikaanse industrie te beschermen. Deze maatregelen hebben geleid tot een escalatie van handelsspanningen tussen de VS en de EU. 

Volgens recente berekeningen loopt de EU meer dan 20,3 miljard dollar aan exportrisico’s, waarbij “risico” wordt gemeten aan de hand van de waarde van de Amerikaanse import van deze goederen uit de lidstaten van de Europese Unie in 2024. De Europese Unie heeft als reactie hierop importheffingen op Amerikaanse producten aangekondigd, maar deze zijn twee weken uitgesteld tot medio april om meer ruimte te bieden voor onderhandelingen over handel met de Verenigde Staten. China, als grootste staalproducent ter wereld, heeft te maken met toenemende weerstand tegen de export van goedkoop staal. Meerdere landen hebben maatregelen genomen om hun binnenlandse markten te beschermen tegen dumpingpraktijken, waarbij producten tegen kunstmatig lage prijzen op buitenlandse markten worden gedumpt. Dit heeft geleid tot een herstructurering van de Chinese staalindustrie, waarbij de productie wordt verlaagd om overaanbod te voorkomen en de focus verschuift naar binnenlandse infrastructuurprojecten. De Europese staalindustrie ondervindt grote gevolgen van de Amerikaanse tarieven. Vooral Duitse, Britse en Nederlandse staalproducenten zien hun export naar de VS dalen. Tata Steel Nederland, bijvoorbeeld, exporteert jaarlijks 800.000 tot 900.000 ton staal naar de VS, waarvan een groot deel nu onderhevig is aan de heffing. De Europese Commissie beschouwt de maatregelen als onrechtmatig en overweegt tegenmaatregelen, zoals importheffingen op Amerikaanse producten. 

De geopolitieke gevolgen van de handelsbeperkingen reiken verder dan alleen de staalindustrie. China heeft al vergeldingstarieven ingesteld op Amerikaanse exportproducten zoals kolen, LNG-gas en landbouwmachines. Bovendien legt China exportrestricties op voor 25 zeldzame metalen, essentieel voor de defensie- en elektronicasector. Dit is een duidelijk signaal dat de geopolitieke gevolgen van Trumps protectionistische beleid verder reiken dan alleen de staalindustrie. Daarnaast blokkeert Trump de overname van U.S. Steel door het Japanse Nippon Steel, een stap die past binnen zijn “America First”-beleid. Het doel is om strategische industrieën in Amerikaanse handen te houden, maar buitenlandse investeerders worden hierdoor steeds terughoudender met investeringen in de VS. Dit kan op de lange termijn juist nadelige effecten hebben voor de Amerikaanse economie. De wereldwijde staalmarkt is in beweging door een combinatie van handelsbeperkingen, productieverlagingen en veranderende regelgeving. De maatregelen die verschillende landen hebben genomen om hun binnenlandse markten te beschermen, hebben geleid tot een escalatie van handelsspanningen en geopolitieke gevolgen. De Europese staalindustrie ondervindt grote gevolgen van de Amerikaanse tarieven, terwijl China zijn strategie aanpast om overaanbod te voorkomen en nieuwe exportmarkten te vinden. 

Bron: Metaalkrant