Sommige metalen zijn essentieel voor een economie. Vooral als ze verwerkt worden bij de productie van mobiele telefoons, flatscreen-monitoren, windturbines, elektrische auto’s, zonnepanelen en vele andere hightech-toepassingen. Als er daarnaast ook nog eens grote zorgen bestaan over de toelevering van dergelijke metalen, dan krijgt het metaal het stempel ‘kritisch’. Want geologische schaarste, geopolitieke kwesties en handelsbeleid van grondstofrijke landen kunnen het aanbod op de wereldmarkt flink verstoren. Kobalt is zo’n kritisch metaal. Er is nog voor bijna 50 jaar kobaltertsproductie beschikbaar. Dit is weinig, maar dit betreft slechts de huidige werkvoorraad van mijnbouwbedrijven afgezet tegen de jaarproductie in 2018. Het geologisch instituut in de VS (USGS) heeft inmiddels wereldwijd al zo’n 145 miljoen ton aan verborgen kobaltreserves geïdentificeerd.
Van deze ertsreserves bevindt zich nog 25 miljoen ton (ofwel 179 jaar aan output) in de aardkorst en 120 miljoen ton (ofwel 857 jaar aan output) ligt op de zeebodem van de Atlantische, Indische en Stille oceaan. Het exploiteren van de zeebodem kan daarmee op termijn een serieuze optie worden.
Meer informatie via: Insights.abnamro.nl